.png)
Beste,
We hadden net een wandelzoektocht achter de rug. Een wandeling van vijf kilometer, zo was het ons voorgesteld. Het draaide anders uit. Uiteindelijk werd het een wandeling van veertien kilometer. Kaartlezen bleek dan toch niet onze sterkste kant. We verdwaalden. Dienden op onze stappen terug te keren. Liepen straten vijf keer in en uit. Het had heel wat voeten in de aarde om die eindmeet te bereiken. Maar dan kwamen wij toch bij dat eindpunt. Een luide zucht van verlichting. Wij hadden honger. Wij hadden dorst.
Lang hoefden wij niet te zoeken. Wij hoefden niet nog eens de ronde van Gent te doen om een geschikt eetadresje te vinden. Wij waren vooruitziend geweest. Wij hadden gereserveerd. Bij u. U ontving ons. Met open armen. Dat zou een evidentie moeten zijn. Toch is het dat niet. Die natuurlijke vriendelijkheid is niet iedereen gegeven. Laat mij evenwel duidelijk zijn, u en uw personeel grossiert in die vriendelijkheid. Het lijkt wel alsof die warme vriendelijkheid door uw huis uitgevonden en verder op punt gesteld werd. Wij voelden ons meteen welkom. Dit was de juiste plek, dachten wij. Zelfs nog voordat wij ook maar iets gegeten hadden.
Lees de volledige brief hier
